พีระมิดที่ชีเชนอิตซา – The Pyramid at Chichen Itza

พีระมิดที่ชีเชนอิตซา – The Pyramid at Chichen Itza

ประเทศเม็กซิโก

(ภาพพีระมิดที่ชีเชนอิตซา)

—–> ชีเชนอิตซามีทำเลอยู่บนคาบสมุทรยุกาตังและเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดของเผ่ามายา ซึ่งพีระมิดน่าจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ชาวมายาได้สร้างขึ้น ตั้งอยู่ห่างจากเมืองแคนคูนมาทางใต้โดยใช้เวลาเดินทาง 3 ชั่วโมง โดยเชื่อกันว่าสาเหตุที่พวกเขาสร้างพีระมิดมาจากความสนใจในด้านดาราศาสตร์และปฏิทิน ดังจะเห็นได้จากการที่ทั้ง 4 ด้านของพีระมิดประกอบไปด้วยขั้นบันได 91 ขั้น และเมื่อรวมกับขั้นบนสุด ก็จะทำให้ตัวเลขรวมทั้งหมดเป็น 365 ซึ่งเท่ากับจำนวนวันในหนึ่งปี

(ภาพระยะใกล้ของพีระมิดที่ชีเชนอิตซา)

(วีดิโอเกี่ยวกับพีระมิดที่ชิเชนอิตซา)

รูปปั้นพระเยซูคริสต์ – Christ the Redeemer

รูปปั้นพระเยซูคริสต์ – Christ the Redeemer

ที่ประเทศบราซิล

(รูปปั้นในระยะใกล้)

—–> รูปปั้นพระเยซูหนักกว่า 600 ตันนี้ตั้งสูงตระหง่านสูง 38 ฟุตอยู่บนยอดเขาคาร์โควาโดเหนือเมืองริโอ เด จาเนโร โดยได้รับการสร้างสรรค์ขึ้นด้วยฝีมือของประติมากรชาวฝรั่งเศส พอล ลันดอฟสกี้ กับวิศวกรชาวบราซิล ไฮตอร์ ดา ซิลวา คอสต้า ใช้เวลาในการสร้างถึง 5 ปีและเปิดตัวสู่สาธารณชนเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ปี 1931

—–> นอกจากนี้ บนยอดเขายังมีการสร้างห้องสวดมนต์ไว้เป็นที่ระลึกฉลองครบรอบ 75 ปีของรูปปั้นอีกด้วย

(ภาพถ่ายทางอากาศของรูปปั้น)

(วีดิโอการแสดงแสงสีบนรูปปั้น)

เปตรา – Petra

เปตรา – Petra

ประเทศจอร์แดน

(ภาพนครเปตรา)

—–> นครเปตราได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็น มรดกโลกในปี 1985 และองค์กรยูเนสโกถึงกับให้นิยามว่าเป็น “หนึ่งในสิ่งที่ล้ำค่ามากที่สุดของมรดกทางวัฒนธรรมแห่งมวลมนุษยชาติ” แม้จะไม่ทราบระยะเวลาแน่ชัดของการก่อสร้าง แต่คาดกันว่านครเปตราทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรนาบาเทียนจนกระทั่ง ถูกยึดครองโดยพวกโรมัน

 

—–> ทั้งนี้ นครเปตรายังไม่เป็นที่รู้จักของชาวโลก จนกระทั่งนักสำรวจชาวสวิส โยฮัน ลุดวิก ค้นพบมันในปี 1812 ซึ่งนครหินแกะสลักดังกล่าวมีโรงละครที่จุดคนได้มากถึง 4 พันคน

 

—–> นอกจากนี้ ยังมีอุโมงค์และระบบท่อระบายน้ำอันยอดเยี่ยม รวมไปจนถึงมีซากปรักหักพังอันวิจิตรของอัลคัซนีย์ (Al Khazneh) หรือเดอะเทรเชอรี่

(นครเปตราจากมุมสูง)

(วีดิโอนครเปตรา)

มาชู ปิกชู – Machu Picchu

มาชู ปิกชู – Machu Picchu

(ภาพมาชู ปิกชู)

—–> ชื่อ “มาชู ปิกชู” มีความหมายว่า “ภูเขาโบราณ” โดยเมืองของชาวอินคาแห่งนี้ตั้งอยู่เหนือระดับน้ำทะเลกว่า 2,000 ฟุต และล้อมรอบด้วยป่าเขียวชอุ่ม ได้รับการก่อสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 15 ในยุครุ่งเรืองของอาณาจักรอินคา ก่อนจะถูกทิ้งร้างในอีกไม่ถึงศตวรรษต่อมาหลังจากความพ่ายแพ้ต่อสเปน

—–> การค้นพบโดยนักประวัติศาสตร์ ไฮแรม บิงแฮม ในปี 1911 ได้ทำให้สิ่งมหัศจรรย์แห่งนี้เป็นที่รู้จักของชาวโลก มาชูปิกชูตั้งอยู่ห่างจากคูซโค 80 กิโลเมตรและเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีผู้มาเยี่ยมชมมากที่สุดในเปรู โดยองค์กรยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกในปี 1983 ภายในเมืองโบราณนี้มีทั้งพระราชวัง วิหาร หอดูดาว และโบสถ์ ซึ่งหลายแห่งได้รับการดูแลรักษาให้อยู่ในสภาพที่ดี

(ภาพมุมสูงของมาชูปิกชู)

(วีดิโอมาชู ปิกชู)

 

 

 

 

 

ทัชมาฮาล (Taj Mahal)

ทัชมาฮาล  (Taj Mahal) ในเมืองอักรา ประเทศอินเดีย

  (ภาพทัชมาฮาล)

—–>ทัชมาฮาล สร้างโดยจักรพรรดิ์ชาห์ เจฮัน ( Emperor Shah Jahan ) เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรักแด่พระมเหสีมุมทัช มาฮาล ( Mumtaz Mahal ) ทัชมาฮาลสร้างขึ้นระหว่างสร้างระหว่าง ค.ศ.1630-1648 ณ สวนริมผั่งแม่นำยมนา เมืองอัครา ออกแบบโดยอุสตาด ไอสา (Ustad lsa) สร้างด้วยหินอ่อนสีขาวจากเมืองมะครานา หินอ่อนสีแดงจากเมืองฟาตีบุระ หินอ่อนสีเหลืองจากฝั่งแม่น้ำนรภัทฑ์ เพชรตาแมวจากกรุงแบกแดด ปะการัง และหอยมุกจากมหาสมุทรอินเดีย หินเจียระไนสีฟ้าจากเกาะลังขะ เพชรจากเมืองบนทลขัณฑ์

—–> ทัชมาฮาลได้รับการรับรองจากสถาปิกทั่วโลกว่าสร้างได้ถูกสัดส่วน และงดงามที่สุด กว้างยาวด้านละ 100 เมตร ตรงกลางมีโดมสูง 60 เมตร มีหอสูงมีโดมอยู่บนรอบทั้ง 4 มุม ภายใต้โดมใหญ่มีโลงหินอ่อนประดับด้วยอัญมณีมากมายบรรจุอยู่ แต่โลงพระศพจริงๆอยู่ในอุโมงค์ข้างใต้โลงหินนั้น

—–> เดิม ชาห์ เจฮันตั้งพระทัยจะสร้างสุสานสำหรับพระองค์เองที่อีกฝั่งของแม่น้ำยมนา โดยสร้างให้เหมือนกับทัชมาฮาลแต่สร้างด้วยหินอ่อนสีดำ แต่ถูกพระโอรสจับพระองค์ขังอยู่ 7 ปีจึงสิ้นพระชนม์ และพระศพของพรองค์ถูกฝังอยู่เคียงข้างมิ่งมเหสีสุดที่รักนั่นเอง ส่วนอุสตาด ไอสาสถาปนิกผู้ออกแบบก็ถูกชาห์ เจฮันสั่งประหารเนื่องจากไม่ต้องการให้ออกแบบสถาปัตยกรรมใดๆที่สวยกว่าทัชมาฮาลได้

(ภาพทัชมาฮาลในระยะใกล้)

(วีดิโอเที่ยมชมทัชมาฮาล)

สุสานแห่งอเล็กซานเดรีย (The Catacombs of Alexandria)

สุสานแห่งอเล็กซานเดรีย (คาตาโคมป์) เมืองอเล็กซานเดรีย ประเทศอียิปต์

(ภาพในสุเหร่าอเล็กซานเดรีย)

—–> สุสานแห่งอเล็กซานเดรีย เป็นอุโมงค์ที่เก็บศพ และทรัพย์สมบัติของกษัตริย์อียิปต์โบราณ อุโมงค์ฝังศพนี้ มีชื่อเรียกว่า คาตาโคมบ์ (Catacombs) เป็นอุโมงค์ที่สร้างด้วย หินก้อนใหญ่ ๆ และ ขุดลึกลงไปเป็นชั้นๆ บางตอนลึกถึง 21 ถึง 24 เมตร (70-80 ฟุต) มีทางเดินกว้างถึง 1.2 เมตร (3-4 ฟุต) 

—–>วกไปเวียนมา เป็นระยะทางหลาย ๆ กิโลเมตร ตามริมผนังของอุโมงค์เป็นช่อง ๆ ไว้ สำหรับเป็นที่ บรรจุศพ มีแท่นบูชาอยู่หน้าช่องบรรจุศพเหล่านั้น พร้อมตะเกียงดวงเล็กๆ แขวนไว้ บางส่วนของอุโมงค์ตกแต่งทั่ว ๆ ไปไว้อย่างวิจิตรงดงาม ปัจจุบันยังคงมีสภาพสมบูรณ์

(ภาพแกะสลักในสุเหร่า)

(วีดิโอในสุเหร่า)

หอเอนเมืองปีซา (The Leaning Tower of Pisa)

สถานที่ตั้ง เมืองปิซา ประเทศอิตาลี
ปัจจุบัน สามารถเข้าเยี่ยมชมได้

(ภาพหอเอนปิซา)

—–> หอเอนแห่งเมืองปิซา เป็นหอคอยหินอ่อนที่พิศดาร สูง 54 เมตร ( 181 ฟุต) มี 8 ชั้น แต่ละชั้นมีเสาหินอ่อนที่สลักลวดลายวิจิตรรองรับ ได้ลงมือสร้างเมื่อ พ.ศ. 1717 (ค.ศ. 1174) ไปเสร็จในปี พ.ศ. 1893 (ค.ศ. 1350) ใช้เวานานถึง 176 ปี ซึ่งเป็นสิ่งก่อสร้างที่ใช้เวลาสร้างนานที่สุดในโลก

—–>ความน่ามหัศจรรย์อีกอย่าง คือ เมื่อเริ่มสร้างได้ 4-5 ชั้น หอนี้เริ่มเอียง แต่ไม่ถึงกับพังทลายลงมา เพราะแรงที่จุดศูนย์ถ่วง เมื่อลากดิ่งลงมาไม่ออกนอกฐานจึงไม่ล้มยังทรงตัวอยู่ได้ เมื่อสร้างเสร็จ ยอดของหอเอียงออกจากแนวดิ่งของฐานถึง 4 เมตร( 14 ฟุต) และหอเอนนี้ช่วยให้กาลิเลโอ นักวิทยาศาสตร์ ชาวอิตาเลียน ผู้มีชื่อเสียงของโลก ได้ทดลองเรื่องอัตราเร็วของเทห์วัตถุที่ตกลงมาจากที่สูง

(ภาพหอเอนปิซายามค่ำคืน)

(วีดิโอนำเที่ยวหอเอนปิซา)

สุเหร่าโซเฟีย (The Mosgue of Hagia Sophia)

(ภาพสุเหร่าโซเฟีย)

——> สุเหร่าโซเฟีย   เป็นสถาปัตยกรรมที่มีลักษณะผสมผสานระหว่างศิลปะกรรมกรีกและเปอร์เชีย หรือเรียกว่าสถาปัตยกรรมแบบไบเซนไทน์ (Byzantine)   สุเหร่าโซเฟียมีจุดเด่นอยู่ที่ยอดโดมกลางวิหาร  การประดับประดากระจกหลายสีที่บริเวณเหนือหน้าต่างประตู   และเสาสลักตามแบบไปเซนไทน์ถึง  108  ต้นภายในตัววิหารสุเหร่าโซเฟียสร้างขึ้นมาราวคริสต์ศตวรรษที่  13
——>โดยจักรพรรดิคอนสแตนตินแห่งอาณาจักรโรมันตะวันออก   ใช้เวลาก่อสร้างประมาณ  17  ปี
เดิมเป็นโบสถ์ของคริสต์ศาสนา  ณ  กรุงคอนสแตนติโนเปิล   ประเทศตุรกี   แต่กลับถูกชนชาติเติร์กบุกทำลาย   ต่อมาในสมัยจักรพรรดิจัสติเนียน   ได้สร้างขึ้นมาใหม่อย่างวิจิตรงดงามด้วยเครื่องประดับตกแต่งที่มีค่าต่างๆ   โดยใช้เวลาในการสร้างนานถึงประมาณ  20  ปี   แต่เกิดแผ่นดินไหวขึ้นทำให้แตกร้าวเสียหาย   ซึ่งได้รับการซ่อมแซมจนอยู่ในสภาพเดิมในเวลาต่อมา   พอหลังจากสมัยของจักรพรรดิจัสติเนียน   พระเจ้าโมฮัมเหม็ดที่  2   ซึ่งทรงนับถือศาสนาอิสลามได้เข้ามามีอำนาจเหนือตุรกี   ได้ดัดแปลงให้โบสถ์กลายเป็นสุเหร่าที่มีความงามทางสถาปัตยกรรมอีกแบบหนึ่ง

(ภาพสุเหร่าโซเฟียด้านใน)

(วีดิโอเที่ยวชมในสุเหร่าโซเฟีย)

กองหินประหลาดสโตนเฮนจ์ (Stonehenge)

สถานที่ตั้ง เมืองซัลลิสเบอรี่ มณฑลวิลไซร์ ประเทศอังกฤษ
ปัจจุบัน สามารถเข้าเยี่ยมชมได้

——> กองหินประหลาดนี้อยู่กลางทุ่งนาแห่งเมืองซัลลิสเบอรี ห่างจากกรุงลอนดอนประมาณ 10 ไมล์ ประกอบด้วยแนวหินขนาดมหึมาหินเรียงรายราว ๆ 3 กิโลเมตร และมีกลุ่มหินใหญ่ประมาณ 112 ก้อน ตั้งโดดเดี่ยวอยู่กลางทุ่งนา เป็นรูปวงกลมซ้อนกันอยู่ 3 วง บางก้อนล้มนอน บางก้อนตั้งตรง บางก้อนวางซ้อนทับอยู่บนยอดก้อนหินที่ตั้งอยู่สองก้อน

——>วงกลมรอบนอก มีเส้นผ่านศูนย์กลางยาว 100 ฟุต มีหินทั้งหมด 30 ก้อน แต่ละก้อนสูง 13 ฟุต วงกลมรอบกลาง มีเส้นผ่านศูนย์กลางยาว 76 ฟุต มีหินทั้งหมด 40 ก้อน มีสองก้อนตั้งสูงถึง 22 ฟุต วงในสุด มีเส้นผ่านศูนย์กลางยาว 50 ฟุต มีหินทั้งหมด 42 ก้อน ล้มบ้างตั้งสูงบ้าง หินแต่ละก้อนหนักเป็นตันๆ เฉลี่ยแล้วสูง 4 เมตร หนัก 26 ตัน

——>มีผู้สันนิษฐานว่าตั้งอยู่ในที่นั้นมาตั้งแต่ก่อนคริสตกาลถึง 1,700 ปี เป็นสิ่งก่อสร้างที่โดยไม่มีร่องรอยของความเป็นมา ไม่มีใครทราบว่าใครเป็นผู้สร้าง, สร้างเพื่อวัตถุประสงค์อะไร? ที่น่าแปลกก็คือ ในริเวณนั้นเป็นทุ่งกว้าง ไม่มีภูเขาและสิ่งก่อสร้างด้วยก้อนหินอื่นๆ อีกเลย จึงทำให้สงสัยว่าผู้ก่อสร้างนำหินเหล่านั้นมาจากไหน และไม่ปรากฏว่ามีการขน หรือสิ่งปรักหักพังในการก่อสร้าง บริเวณที่ดังกล่าว ใช้ อะไรยกหินก้อน ที่หนักๆ หลาย ๆ ตันขึ้นวางซ้อนกันได้ ซึ่งอยู่สูงถึง 13 ฟุต นับเป็นสิ่งก่อสร้างที่มหัศจรรย์ที่ท้าทายความอยากรู้ของมนุษย์ยุคปัจจุบัน ยิ่งนัก

 

(ภาพสโตนเฮดจ์)

(วีดิโอเกี่ยวกับสโตนเฮดจ์)

กำแพงเมืองจีน (The Great Wall of China)

กำแพงเมืองจีน  (The Great Wall of China)

(ภาพกำแพงเมืองจีน)

สถานที่ตั้ง ประเทศจีน
ปัจจุบัน สามารถเข้าเยี่ยมชมได้

—–> กำแพงเมืองจีน หรือกำแพงอิฐยักษ์ เป็นกำแพงกั้นเมือง และกั้นประเทศทั้งประเทศ ตามพรมแดนด้านเหนือของจีน เป็นกำแพงที่ยาวใหญ่มหึมา หาที่ใดในโลกมาเปรียบ ไม่ได้อีกแล้ว 

—–> มีขนาดกว้างตั้งแต่ 4.5 เมตร ถึง 7.5 เมตร(10 ฟุต) ซึ่งทหารม้าเข้าแถวเรียง 8 ได้อย่างสบาย ๆ มีความสูง จากพื้นด้านล่างตั้งแต่ 8 เมตร ถึง 9 เมตร(20-30 ฟุต หนา15-25 ฟุต) สูงพอที่จะไม่สามารถ ปีนข้ามไปได้ง่าย ๆ เดิมเชื่อว่ามีความยาว 2,550 ไมล์ ( 2,400 กิโลเมตร) บนกำแพงทุก ๆ ระยะ 200 เมตร(300 ฟุต) 

—–>มีหอหรือป้อม สำหรับตรวจเหตุการณ์ มีป้อมมากกว่า 15,000 แห่ง สร้างสูงขึ้นไปอีก 3 เมตร ถึง 6 เมตร และมีระฆังแขวน เพื่อตีบอกสัญญาณเกิดเหตุ ไว้ประจำทุกหอ รวมทั้งหมดมีไม่ต่ำกว่า 20,000 หอ เริ่มสร้างระหว่างปี พ.ศ. 300-329 (243-252ปีก่อนคริสตกาล)

 —–> ในสมัยพระเจ้าซี่วังตี่ ใช้เวลาสร้างประมาณ 10 ปี และมีการสร้างต่อเติมอีกหลายกครั้ง ใช้แรงงานเกณฑ์จากราษฎรทั้งประเทศ นับจำนวนล้าน มีผู้เสียชีวิตนับพันนับหมื่นเป็น สิ่งก่อสร้าง ชนิดเดียวในโลก ที่สามารถมองเห็น เมื่อมองจากดวงจันทร์ ในสมัยนั้นเป็นสิ่งก่อสร้างที่ป้องกันข้าศึกได้อย่างดีเยี่ยม ปัจจุบันไม่มีความหมายในด้านป้องกันประเทศอีกแล้ว

(ภาพกำแพงเมืองจีนทั้งหมด)

(วีดิโอการเที่ยวชมกำแพงเมืองจีน)